Corona maakt het leven voor iedereen op de wereld niet echt makkelijker. Zo zou Thom zijn zusje inmiddels alweer een half jaar getrouwd moeten zijn en zouden we wij over twee weken naar Nieuw-Zeeland gaan. En zo mag je in Nederland maar heel weinig mensen zien en wordt er vooral geacht binnen en thuis te blijven, terwijl iedereen juist zo snakt naar een beetje gezelligheid. Ons heeft het de laatste maanden ook wel aardig bezig gehouden. Je bent veel minder vrij in je keuzes en hebt geen flauw idee waar je goed aan doet. Inmiddels hebben we voor de komende tijd weer een knoop doorgehakt en zitten we in ieder geval tot mei 2021 weer goed in Australië.
Keuzes, keuzes, keuzes
Over twee weken gaat het visum van Lianne verlopen, wat zou betekenen dat ze haar koffers moet pakken en het land wordt uitgepegelt. Thom mag nog wel blijven tot januari, maar het is ook zo raar om je wijfie een maand lang alleen te laten spartelen in het diepe. Dit houdt dus eigenlijk in dat wij over twee weken onze keuze moeten maken. De afgelopen maanden waren niet de allerleukste van onze tijd in Australië. Laten we in ieder geval nogmaals voorop stellen dat er miljoenen mensen zijn die het lastiger hebben Toch gaat het hier ook niet altijd in je koude kleren zitten.
De verschillende visa’s in Australië
Wij hebben namelijk een aantal opties. In onze vorige blog in september vertelden wij dat Lianne zou gaan studeren, waardoor we in ieder geval nog mogen blijven en daarbij kunnen blijven werken. Sindsdien hoorden we opeens veel mensen over een Covid visum praten, waarmee je eventueel langer kunt blijven. Je moet dan wel op een farm gaan werken of niet de mogelijkheid hebben naar huis te kunnen. Veel backpackers en reizigers hebben dit visum aangevraagd, ook al werken ze niet op een farm en kunnen ze gewoon naar huis. Want uiteindelijk is het wel zo dat als wij nu naar Nederland willen, wij volgende week gewoon in Nederland kunnen zitten.
Zoals eerder vermeld is nu naar Nederland gaan niet echt de meest interessante optie. Geen huis, geen werk, kou en gewoon weer opnieuw beginnen. Daar tegenover staat een mooie zomer in Australië, een super huis, een hoger inkomen dan in Nederland en een net even iets mooiere natuur om je heen.
Het feit wil dat de behandeling van zo’n visumaanvraag in Australië vrij kalm gaat. Australiërs willen af en toe nog wel eens de luie hond uithangen en zeker voor dit soort zaken. En de tijd totdat jouw visumaanvraag wordt beoordeeld, mag je gewoon blijven. Dit kan weken en zelfs maanden duren. Je zou dus zomaar zo’n visum kunnen aanvragen dat nergens op is gebaseerd en toch een maand of 4 a 5 mogen blijven. Het kan echter ook zo zijn dat ze na een week zeggen dat het niet goed is. In dat geval moet je het land binnen 28 dagen verlaten en mag je niet nog een ander visum aanvragen. Snappen jullie hem nog?
“Toen we dit weer lazen en vernamen dat dit bij veel meer mensen voorkwam, donderden we wel even achterover.”
Wij willen in principe in mei naar huis voor de bruiloft van Thom zijn zusje, maar vooral ook om iedereen weer eens te zien. We zijn inmiddels alweer bijna twee jaar verder en dat is gewoon simpelweg heel lang. Maar goed, wij wilden dus eigenlijk voor die Covid visum gaan. Gratis een paar maanden langer blijven met als enige risico dat we iets eerder dan mei naar Nederland zouden moeten. We waren hier over uit en hebben dit ook aan onze ouders verteld. Die vonden dit uiteraard geen ramp, aangezien die ons ook wel missen. Het voelde goed toch deze beslissing te nemen. Zeker ook omdat de andere optie, het studentenvisum, zo’n 6000 a 7000 dollar gaat kosten. En dat is niet iets om even je reet mee af te vegen.
En toen opeens kregen we berichten van Nederlanders die dit Covid visum ook hadden aangevraagd. Hun Covid Visum was goedgekeurd, maar zij mochten maar 2 maanden langer blijven en moeten dus 31 december het land uit. Toen we dit lazen en vernamen dat dit bij veel meer mensen voorkwam, donderden we wel even achterover. Daar gaan we weer. Je moet bij deze wel even weten dat je op dit moment gewoon niet weet waar je aan toe bent? Gaan we naar Nederland? Blijven we hier? Hoe gaan we dat dan in hemelsnaam oplossen? Ook is het goed om te weten dat Lianne op dit moment geen fijne tijd heeft wat werk betreft. Geen enkele structuur, een hele moeizaam relatie met haar baas en het gevoel krijgen dat je voor het karretje wordt gespannen. Zo hebben wij hier af en toe ook een huilend vrouwtje thuis gehad omdat het gewoon klote was. En zoals veel mensen denk ik wel herkennen is dat alles dan opeens gewoon kut is. Niet weten waar je aan toe bent, leidde in ons geval toch wel voor veel onzekerheid. En we er ook niet omheen te draaien dat wij, net als heel veel mensen, best wel eens flink last hebben van die onzekerheid. En of dat nou om een pensie, een vroeg kalend koppie, geld, werk of wat dan ook gaat, het is en blijft zuur. Aan onszelf de taak dit weer een positieve draai te geven, wat gelukkig wel steeds beter gaat.
Toch studeren in Australië
Op een gegeven moment waren we het wachten gewoon zat. We hebben besloten dat Lianne toch gaat studeren. Dan betalen we maar een paar duizend dollar extra. Voor deze Hollandse sjeiks uit Manly is dat natuurlijk maar een peulenschil. Nadat we dit toch besloten hebben viel er ook weer een enorme last van onze schouders. Lianne gaat Social Media Marketing studeren, wat natuurlijk vrij goed aansluit op wat we allemaal doen met onze Instagram en website etc. Deze studie duurt een jaar, wat betekend dat Thom Lianne vanaf februari elke dag met haar tasje en etui naar school zal brengen. We kunnen in mei gewoon naar Nederland en hoeven ons tot dat geen zorgen meer te maken.
”We wilden echter toch ook wel laten weten dat het niet altijd alleen maar van een leien dakje gaat zover van huis. Je hebt gewoon best wel wat flinke keuzes te maken.”
Wat er daarna gebeurd is natuurlijk weer een grote vraag, aangezien Australië voorlopig gewoon op slot zit. Dit zou wellicht kunnen betekenen dat we na Nederland niet meer naar Australië kunnen. Wat er dan gebeurd weet niemand.
Deze blog kan misschien een beetje overkomen alsof we het heel zwaar hebben. We hebben het niet heel zwaar. We wonen nog steeds op onze mooie plek, we krijgen gigantisch mooi weer, er zijn amper corona maatregelen en we hebben een lekker inkomen. Kortom, weinig reden tot klagen. We wilden echter toch ook wel laten weten dat het niet altijd alleen maar van een leien dakje gaat zover van huis. Je hebt gewoon best wel wat flinke keuzes te maken. En dan hebben we het in deze blog nog niet eens gehad over het gemis van vrienden en familie. Het is natuurlijk nooit onze bedoeling geweest om nu al 2 jaar weg te zijn, maar dat is eenmaal zo gelopen door de corona.
De toekomst in Australië
We hebben gelukkig heel veel plannen over de toekomst waar we lekker mee bezig zijn. Hierover meer in onze blog die in de komende weken verschijnt. Voor nu neem ik eerst even snel een kauwgompje in, aangezien ik merk en voel dat mijn adem nog verschrikkelijk naar ruikt na een avondje zuipen op het strand.
